Podczas tworzenia ekonomicznego systemu monitoringu IP trzeba uwzględnić wiele czynników na wszystkich etapach projektowania. Przy czym wartość początkowej inwestycji w urządzenia jest zwykle stosunkowo prosta do oszacowania. Dużo trudniej natomiast wyliczyć koszty projektu systemu, jego montażu, konserwacji, modernizacji czy wreszcie wycofania z użycia. Pomocne w tej sytuacji może być zastosowanie modelu całkowitego kosztu posiadania.

Model TCO umożliwia uwzględnienie wszystkich kosztów związanych z systemem dozoru wizyjnego w całym okresie jego eksploatacji. Dzięki wyliczeniom TCO integratorzy i klienci mogą poznać rozkład kosztów w czasie, zapoznać się z kosztami poszczególnych elementów systemu, zminimalizować ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych kosztów, jak również łatwiej objaśniać poszczególne koszty w rozmowach o planowanym wdrożeniu, a także właściwie oceniać oferty przetargowe.

Nie ma jednolitego modelu TCO, który pasuje do każdego projektu. Każdy ma wyjątkowe determinanty wpływające na to, jak należy go analizować i wyceniać. Jedną z podstawowych jest branża i specyfika samego monitorowanego obiektu. System tworzony z myślą o lotnisku będzie zasadniczo różny od budowanego dla infrastruktury krytycznej czy szkoły – poczynając od wielkości, a kończąc na kosztach przestoju jego pracy. Inną zmienną jest czas życia zastosowanych rozwiązań – monitoring miejski może funkcjonować w niezmienionym stanie przez wiele lat. Tymczasem w handlu detalicznym kamery mogą być przemieszczane, a system wciąż rozbudowywany.

Model TCO umożliwia uwzględnienie i ocenę wielu kosztów, które występują zarówno podczas budowy, jak i eksploatacji systemu. Oczywiście nie jest w stanie zdefiniować, kto w rzeczywistości ma je ponieść – w niektórych projektach będzie to klient końcowy, natomiast w innych część kosztów pokryje integrator.

Aby stworzyć prosty przegląd wszystkich kosztów, które mają wpływ na TCO dla systemów dozorowych, dzieli się je w zależności od rodzaju i czasu występowania. Dla cyklu życia systemu charakterystyczne są następujące fazy: nabycie i montaż, eksploatacja, a w końcu likwidacja. W związku z tym koszty dzieli się na trzy główne kategorie: całkowity koszt nabycia, całkowity koszt operacyjny i całkowity koszt likwidacji.

Axis Communications, globalny lider w branży dozoru wizyjnego, dostrzegł potrzebę stworzenia modelu TCO przeznaczonego dla branży bezpieczeństwa. W 2015 r. firma przeprowadziła kompleksowe badanie. Opracowany w jego wyniku model TCO obejmuje 40 rodzajów kosztów związanych z różnymi elementami systemu i etapami jego realizacji, w tym m.in. inwestycje w sprzęt i oprogramowanie, gwarancje, koszty instalacji i integracji z już istniejącymi rozwiązaniami, szkolenia dla operatorów, zarządzanie projektem, funkcjonowanie, konserwację czy likwidację systemu.

Jako podstawę modelu przyjęto duży system dozoru miejskiego obejmujący 1500 kamer. Model uwzględnia koszty zarządzania projektem, użytkowania, konserwacji, wycofania z eksploatacji oraz wiele innych.

Wykres kołowy przedstawia przykłady kosztów, których można się spodziewać podczas poszczególnych etapów życia systemu. Należy pamiętać, że model TCO stworzony przez Axis nie jest dostosowany do potrzeb wszystkich projektów. Każda realizacja jest wyjątkowa i jej model TCO powinien to odzwierciedlać, uwzględniając takie zmienne jak: skala projektu, branża czy wymagania systemowe.

Szczegółowe informacje i wykresy można znaleźć w raporcie, dostępnym na stronie www.axis.com/pl/pl/solutions-by-industry/total-cost-of-ownership.